ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ ΕΤΣΙ ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ...
1:53 μ.μ.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ ΓΕΙΤΟΝΑ ΤΟΥ???
Τη στιγμή που ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, την ώρα που ελληνικά αγροτικά προϊόντα είναι ασύγκριτης ποιότητας σε σχέση με κάθε άλλα από το εξωτερικό και παρότι τομείς, μεταξύ των οποίων η υφαντουργία,
χρήζουν άμεσης ενίσχυσης, οι κυβερνήσεις της χώρας τα τελευταία χρόνια επιδίδονται σε μια πολιτική αυτόχειρα.
Μπορεί για τους γνώστες του εμπορίου να μην αποτελεί είδηση το γεγονός ότι οι Τούρκοι μάς προμηθεύουν με αυτοκίνητα, αγροτικά εργαλεία, φάρμακα, ρουχισμό, υποδήματα, σκάφη, ξηρούς καρπούς, ηλεκτρικές συσκευές και ένα σωρό άλλα προϊόντα ευρείας γκάμας, «θα απορήσουν αν μάθουν ότι οι μουσουλμάνοι γείτονές μας μάς προμηθεύουν ακόμα και με καμπάνεςκαι ίσως μείνουν με το στόμα ανοιχτό διαβάζοντας ότι την ώρα που η συζήτηση για τον φράχτη στον Έβρο είναι επίκαιρη όσο ποτέ, εμείς αγοράζουμε
τουρκικόαγκαθωτό σύρμα από σίδηρο ή χάλυβα απότην Τουρκία».
Και δεν είναι μόνο αυτά. Τα εισαγόμενα προϊόντα από την Τουρκία είναι χιλιάδες και η λίστα μακροσκελέστατη. Περιλαμβάνει ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Από αγροτικά προϊόντα που υπάρχουν σε πληθώρα στην Ελλάδα και πετιούνται στις χωματερές
ή οι παραγωγοί δεν ξέρουν τι να τα κάνουν και τα ξεπουλούν, έως ψάρια (σ.σ.: να είναι άραγε αυτά που ψαρεύονται στα ελληνικά χωρικά ύδατα του Αιγαίου;), χρώματα, ζυμαρικά, νερά και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.
Για μια χώρα ευλογημένη από κλιματολογικές συνθήκες, όπως η Ελλάδα, είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να γίνονται εισαγωγές σε τόσο μεγάλο μέγεθος και μάλιστα από την εχθρική Τουρκία.
Η Ελλάδα από τη στιγμή που έγινε κράτος το 1827 και για περίπου 100 χρόνια ζούσε σχεδόν από ένα προϊόν. Τη σταφίδα. Με αυτή μεγάλωσαν και σπούδασαν σχεδόν τέσσερις γενιές. Η σταφίδα κάλυπτε το 50% των εξαγωγών μας ως χώρα, συνολικά. Δηλαδή αν υποθέσουμε ότι σήμερα που οι εξαγωγές μας είναι 27 δισ. ευρώ, σαν να έχουμε εξαγωγές σταφίδας 13,5 δισ. Ενημερωτικά φέτος κλείσαμε με εξαγωγές σταφίδας 39 εκατ. ευρώ. Λίγο πριν το ’80 στην Ελλάδα το 35% του πληθυσμού ασχολείτο με την αγροτική παραγωγή και παρήγαγε το 12% του ΑΕΠ. Σήμερα τα νούμερα είναι 11% του πληθυσμού και μόλις το 2,9% του ΑΕΠ. Θα μπορούσε να πει κάποιος, και τι έγινε;
Το 2000 η χώρα είχε 60 νηματουργεία και παρήγαγε νήμα από βαμβάκι το οποίο το έκανε ρούχα. Σήμερα υπάρχει μόνο ένα νηματουργείο μεγάλο, ο Επίλεκτος στα Φάρσαλα. Το βαμβάκι μας εξάγεται στην Τουρκία κυρίως, παίρνουν οι αγρότες 350 εκατ. ευρώ, γίνεται εκεί νήμα και το εισάγουμε πληρώνοντας 1,5 δισ , και τα ρούχα του Ελληνικού Στρατού φτιάχνονται στα Άδανα της Τουρκίας.
Αυτή τη χώρα φτιάξαμε και καλούμαστε όλοι μας να την αλλάξουμε.
Και την καταντήσαμε έτσι με σειρά εγκληματικών πολιτικών για τη ανάπτυξη μετά το 1980. Η χώρα μας είναι η δεύτερη σε βιοποικιλότητα στον πλανήτη, με αποτέλεσμα οι παραγωγές της να έχουν μεγάλη ιδιαιτερότητα άρα και ποιότητα. Η διεθνοποιημένη αγορά έχει οδηγήσει (όλο και περισσότερο) την πρωτογενή παραγωγή σε μια κατεύθυνση συμπίεσης του κόστους, κυρίως μέσα από πρακτικές μη ασφαλούς παραγωγής και αναζήτησης πρώτων υλών που εξυπηρετούν την μαζική βιομηχανία τροφίμων. Η Ελλάδα, σαν μια περιοχή πρωτογενούς παραγωγής, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί με όρους μαζικής φτηνής, παραγωγής, γιατί το μέγεθος της δεν επιτρέπει την μετάβαση σε τέτοιου είδους εκμεταλλεύσεις. Το πλεονέκτημα της (υπήρξε και οφείλει να συνεχίσει να υπάρχει) ήταν οι μικρές παραγωγές που με κόπο, μεράκι και σεβασμό στον άνθρωπο μπορούσε να αντλήσει από το χώμα της.
Η Ελληνική γη και οι άνθρωποι της απόλυτα συμφιλιωμένοι με το κοινό τους μέλλον μπορούν να παράγουν καταπληκτικά προϊόντα.
Από τα 27 δισ. ευρώ εξαγωγές της Ελλάδος το 2014, τα 10 δισ. είναι ορυκτέλαια τα οποία προκύπτουν από το πετρέλαιο που εισάγουμε, 5 δισ. προϊόντα πρωτογενούς παραγωγής από τα οποία 1 δισ. ψάρια (είμαστε πρώτοι σε εξαγωγές τσιπούρας και λαβρακιού στον κόσμο),
4 δισ. τρόφιμα, 1 δισ. γενόσημα φάρμακα. Δηλαδή το 35 % των εξαγωγών μας αφορούν την γη. Άρα η απάντηση στην ερώτηση και τι έγινε που η Ελλάδα έχει συρρικνώσει την παραγωγή της, είναι σαν να απεμπολούν οι Άραβες το πετρέλαιο. Μερικοί «έξυπνοι» σύμβουλοι προσπαθούν να πείσουν τους ιθαγενείς ότι θα βγουν από την κρίση με τη δημιουργία start-ups, τους λένε όμως τη μισή αλήθεια. Οι νεοφυείς επιχειρήσεις, Ελληνιστί (τον όρο start-up τον άκουσα σε ένα συνέδριο στην Καλαμπάκα το 1995), είναι διέξοδος φυσικά. Σε ποιο τομέα όμως; Στην πληροφορική; Η μήπως στην μικροηλεκτρονική; Όχι κύριοι σύμβουλοι επιχειρήσεων. Η σύγχρονη γεωργία μικρών χωρών όπως η Ελλάδα απαιτεί μικρές παραγωγές εξειδικευμένων προϊόντων τα οποία:
Είτε θα χρησιμοποιηθούν ως πρώτη ύλη για την παραγωγή καινοτόμων, μοναδικών τροφίμων, ελκυστικών στον καταναλωτή, ικανών να εξαχθούν στην παγκόσμια αγορά
Είτε θα εξαχθούν ως έχουν, ως μοναδικά ελληνικά προϊόντα, ύστερα από μία βασική επεξεργασία (όπως καθαρισμός), και κατάλληλα συσκευασμένα με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές.
Και στις δύο περιπτώσεις επιτυγχάνεται η παραγωγή τελικού διατροφικού, μοναδικού, Ελληνικού προϊόντος το οποίο θα πωληθεί στην διεθνή αγορά ως Greek brand name, με υψηλή προστιθέμενη αξία, και συνεπώς με υψηλή τιμή τέτοια που να εξασφαλίζει τελικά ικανοποιητικό εισόδημα σε όλους τους εμπλεκόμενους στην διαδικασία συμπεριλαμβανομένων και των γεωργών.
Ένα παράδειγμα: Ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού ελαιολάδου έχει τέτοια περιεκτικότητα σε φαινόλες ,
οι οποίες του επιτρέπουν να έχει ισχυρισμό υγείας ότι προστατεύει από την οξείδωση της χοληστερόλης και βοηθά στην υγεία των αγγείων. Όμως μόνο ελάχιστο μέρος του τυποποιείται έτσι, για να πουλιέται ως φάρμακο σε φαρμακεία και ακριβά καταστήματα στο εξωτερικό. Χαρακτηριστικά ένα τέτοιο ελαιόλαδο με ισχυρισμό υγείας πουλιέται πάνω από 80 ευρώ το κιλό, σήμερα σε πολλά σημεία στην Νέα Υόρκη.
Μια τέτοια παρέμβαση θα σήμαινε έσοδα για τον παραγωγό περίπου 1,5 δισ. Δηλαδή 10 φορές περισσότερα από ότι βγάζει τώρα.
ΒΕΡΙΚΟΚΑ-ΣΤΑΦΙΔΑ-ΜΠΡΟΚΟΛΑ-ΜΠΑΜΙΕΣ-ΞΗΡΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ-ΝΤΟΜΑΤΕΣ-ΡΟΥΧΑ-ΕΝΔΥΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ-ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ-ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ-ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΨΩΝΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΖΙΡΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ...
ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΣΑ ΑΣΧΗΜΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝΕ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΕ ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ???
ΑΛΛΑ ΕΣΕΝΑ ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΕ Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ???
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΟΥ ΤΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΚΑΙ Η ΧΩΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΑΡΙΣΤΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟ ΤΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΘΟΥΝ ΤΟΣΟ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΩΝ ΓΕΙΤΟΝΩΝ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ!!!
ΜΕΛΕΤΙΣΕ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ!!!
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
Μπορεί για τους γνώστες του εμπορίου να μην αποτελεί είδηση το γεγονός ότι οι Τούρκοι μάς προμηθεύουν με αυτοκίνητα, αγροτικά εργαλεία, φάρμακα, ρουχισμό, υποδήματα, σκάφη, ξηρούς καρπούς, ηλεκτρικές συσκευές και ένα σωρό άλλα προϊόντα ευρείας γκάμας, «θα απορήσουν αν μάθουν ότι οι μουσουλμάνοι γείτονές μας μάς προμηθεύουν ακόμα και με καμπάνες 
και ίσως μείνουν με το στόμα ανοιχτό διαβάζοντας ότι την ώρα που η συζήτηση για τον φράχτη στον Έβρο είναι επίκαιρη όσο ποτέ, εμείς αγοράζουμε 
ην Τουρκία».
Από αγροτικά προϊόντα που υπάρχουν σε πληθώρα στην Ελλάδα και πετιούνται στις χωματερές 
Η σταφίδα κάλυπτε το 50% των εξαγωγών μας ως χώρα, συνολικά. Δηλαδή αν υποθέσουμε ότι σήμερα που οι εξαγωγές μας είναι 27 δισ. ευρώ, σαν να έχουμε εξαγωγές σταφίδας 13,5 δισ. Ενημερωτικά φέτος κλείσαμε με εξαγωγές σταφίδας 39 εκατ. ευρώ. Λίγο πριν το ’80 στην Ελλάδα το 35% του πληθυσμού ασχολείτο με την αγροτική παραγωγή και παρήγαγε το 12% του ΑΕΠ. Σήμερα τα νούμερα είναι 11% του πληθυσμού και μόλις το 2,9% του ΑΕΠ. Θα μπορούσε να πει κάποιος, και τι έγινε;
Η διεθνοποιημένη αγορά έχει οδηγήσει (όλο και περισσότερο) την πρωτογενή παραγωγή σε μια κατεύθυνση συμπίεσης του κόστους, κυρίως μέσα από πρακτικές μη ασφαλούς παραγωγής και αναζήτησης πρώτων υλών που εξυπηρετούν την μαζική βιομηχανία τροφίμων. Η Ελλάδα, σαν μια περιοχή πρωτογενούς παραγωγής, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί με όρους μαζικής φτηνής, παραγωγής, γιατί το μέγεθος της δεν επιτρέπει την μετάβαση σε τέτοιου είδους εκμεταλλεύσεις. Το πλεονέκτημα της (υπήρξε και οφείλει να συνεχίσει να υπάρχει) ήταν οι μικρές παραγωγές που με κόπο, μεράκι και σεβασμό στον άνθρωπο μπορούσε να αντλήσει από το χώμα της.
0 Σχόλια